Φλάι σε σκηνοθεσία Πέπης Μοσχοβάκου
Ένα ιδιαίτερο πλάσμα, μια… goniurellia tridens, πετά από τόπο σε τόπο, ψάχνοντας εκείνη τη «γη» που θα την κατανοήσει και θα την αποδεχτεί. Στο ταξίδι της αυτό ανεβαίνει στον αγαπημένο της βράχο, το Λυκαβηττό, συναντά μια… γατούλα με ροζ μυτούλα, έναν σκαντζόχοιρο ονόματι Φάουστ ή… άουτς, τον μπούφο του Ρόμπερτ Φίσερ. Κουρασμένη από το πέταγμα κάθεται στα τραπεζάκια της πλατείας στο Γκάζι και ονειρεύεται πάνω σε ένα καφάσι μπύρες. Μέσα σε μια παραίσθηση πραγματικότητας και φαντασίας, ένα έργο για τον διαρκή αποπροσανατολισμό που ο καθένας από εμάς μπορεί να βιώσει.
Σκηνοθεσία: Πέπη Μοσχοβάκου
Ερμηνεία: Λίλη Τσεσματζόγλου
Σκηνικά-Κοστούμια: Κική Μήλιου
Σχεδιασμός Φωτισμών: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Μουσική: Γιάννης Οικονόμου
Φωτογραφίες: Νικόλας Γρηγορίου
Creative Agency: Aloha Design Studio
Βοηθοί σκηνοθέτη: Μάγδα Κουστέρη, Νικόλας Λεβέντης
Εκτέλεση παραγωγής: Άννα Παπαδάκου
Γραφείο Τύπου-Επικοινωνία: Αντώνης Κοκολάκης
Παραγωγή: BREAK A LEG ATHENS
Σημαντική σημείωση
Εννέα χρόνια μετά την επιτυχημένη πρώτη παρουσίασή του, όπου η Στέλλα Ζαφειροπούλου συστήθηκε στο θεατρικό κοινό, το Φλάι επιστρέφει από 14 Οκτωβρίου στο Faust Bar Theatre. Η Λίλη Τσεσματζόγλου υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση της Πέπης Μοσχοβάκου ερμηνεύει ξανά τον αλληγορικό μονόλογο που με σαρκασμό και χιούμορ πραγματεύεται την ελευθερία της επιλογής μέσα σε μια βίαια αγκυλωμένη κοινωνία. Τη μουσική για την παράσταση έχει γράψει ο Γιάννης Οικονόμου.
Λίγα Λόγια Για το Βιβλίο
Ένας άνθρωπος «μεταμορφώνεται» αλλάζοντας κάθε φορά τόπους μέσω της ρευστότητας της ταυτότητάς του. Έχοντας ως αφετηρία την κριτική της μάνας, οδηγείται στο δωμάτιο μιας ψυχιατρικής κλινικής, στα τραπεζάκια της πλατείας στο Γκάζι, στους πρόποδες του Λυκαβηττού. Η απότομη «προσγείωση» στο αστικό διαμέρισμα θα καταδείξει την αδυναμία του να δεχτεί την πραγματικότητα (Φλάι).Από την άλλη, η «εισβολή» της ξένης που θα αποκτήσει προνόμια χωρίς να έχει ελληνικό dna είναι λόγος ανησυχίας για τους κατοίκους μια μικρής επαρχιακής πόλης (Χήνες).
Δυο διαφορετικοί άνθρωποι. Δυο διαφορετικές μεταμορφώσεις. Μια κοινωνία που μπαλώνει το δίχτυ της για το μεγάλο κυνήγι. Το κακό υπάρχει ριζωμένο στις καταβολές μας, στο πώς μας μεγαλώνουν, στο πώς ζούμε, και δεν έχει χρώμα, χώρα, φύλο… Και καμιά φορά το δίχτυ, αντί να σκεπάσει, όπως προορίζεται, το θήραμα, αποκαλύπτει τον κυνηγό.
Το θεατρικό έργο Χήνες βραβεύτηκε από την Ένωση Ελλήνων Σεναριογράφων το 2017, ενώ το θεατρικό έργο Φλάι παρουσιάστηκε πρώτη φορά στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 2015.