Κόρη μου, μια υπόσχεση θα δώσω εγώ σ’ εσένα
Να μη σφυρίξουν θάνατο ποτέ ξανά τα τρένα
«Είναι μια συλλογή που δεν φοβάται να αντικρίσει το σκοτάδι, προκαλώντας τον αναγνώστη να αναρωτηθεί για την ουσία της ύπαρξής του. Των σχέσεών του. Της ίδιας της ζωής», σημειώνει σε εισαγωγικό κείμενο η Στέλλα Αργυρίου.
«Η συλλογή αυτή λειτουργεί και συμβάλλει ως πρόσθετο εργαλείο άσκησης πίεσης για λήψη και υιοθέτηση όλων εκείνων των πολιτικών, για προληπτικά μέτρα και ασφαλείς υποδομές προκειμένου να ήταν αυτό το τελευταίο τραγικό συμβάν τέτοιου χαρακτήρα, αλλά και ευρύτερα τέτοιου είδους τραγωδίας στο μέλλον», αναφέρει ο Δρ. Κυριάκος Α. Κενεβέζος, Πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας.
«Ένιωσα την ώρα μηδέν, τον τρόμο όσων δεν πρόλαβαν και έγιναν ένα με τις λαμαρίνες, αλλά και την αγωνία, τον λυγμό εκείνων που σώθηκαν και βρήκαν κουράγιο να αντέξουν και να σώσουν και άλλους συνανθρώπους μας», γράφει στο κείμενό του ο Γεώργιος Α. Καραμάνος, Πρόεδρος Ιδρύματος Οικογένειας Καραμάνου, Ιδρυτής της ΑΜΚΕ «Δεν Λησμονώ».
«Να μην ξεχάσουμε. Να μην πάμε παρακάτω χωρίς να πάρουμε απαντήσεις, και να αποδοθούν ευθύνες. Να ξεπλύνουμε αυτή την ντροπή. Για να μην την ξαναζήσουμε ποτέ», είναι κάποια από τα γραφόμενα της Χριστίνας Σταρακά, Βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας ΠΑΣΟΚ Κίνημα Αλλαγής.
«Τα ποιήματα μπαίνουν στο δικό σου κόσμο, στην ψυχή σου, και τη σκαλίζουν. […] Όλα αυτά που ζήσαμε τα είδαμε να γίνονται λέξεις, στίχοι. Όλα αυτά που νιώσαμε, που ήταν μέσα μας και δεν θα μπορούσαμε πότε να τα πούμε με λόγια. Και νιώσαμε και τον πόνο», δηλώνει χαρακτηριστικά η Χάιδω Τσαγαλά.
«Ο Αντρέας Ανδρουλιδάκης μέσα από την ποιητική του συλλογή, με βαθιά ευαισθησία, ενδύεται το πένθιμο ρούχο της μάνας και θρηνεί το αδικοχαμένο παιδί της. […] Ο Αντρέας εκφράζει το συναίσθημα κάθε μάνας μέσα από την πένα του», παρατηρεί εύστοχα η συγγραφέας Εβίτα Θεοδωροπούλου.
«“Έφτασες, Νεράιδα μου; Δεν έχει σήμα; Σου τηλεφωνώ, γλυκιά μου, συνέχεια αλλά δεν κάνει τίποτε το κινητό σου. Έκλεισε από μπαταρία; Σου στέλνω μήνυμα. Όταν το δεις, σε παρακαλώ, Νεράιδα μου, απάντησέ μου. Πάρε τηλέφωνο όταν φτάσεις. Στείλε μου. Σε λατρεύω…” Σιωπή…»